Aynı gemideyiz, çamurlaşmaya değmez…!
Hafta sonu arkadaşımla beraber Kıbrıs’a gittim.
Buralardan uzaklaşmak biraz kafa dinlemek istedim.
Ancak bizim işte öyle yüzde 100 koptum gittim diyemiyorsunuz.
Telefonu kapatamıyoruz, mesajlara kayıtsız kalamıyoruz.
En azından ben yapamıyorum.
Çünkü sorumlu olduğumuz insanlar var.
Bize inanan, bizi güvenilir gören okurlarımız ve dostlarımız var.
Herkes ne hali varsa görsün deyip, keyif çatamayız.
Böyle bir ortamda ne kadar tatil yapılıyorsa o kadarını yaptık geldik.
Üç günlük Kıbrıs maceramda çok güzel anlar yaşadım.
Muazzam ortamlarda harika sohbetler yaptık.
Fakat işimden bir saat bile ayrılmadım.
Sadece haber yazmadım o kadar, geri kalan ne varsa yaptım.
Bundan şikayetçi değilim, bilerek bu mesleği seçtim.
Beni yansıtan bir işti çünkü.
Birileri kabul eder veya etmez, beni bağlamaz.
****
Sonradan gazeteci olunur mu, sorusunun en net cevabı herhalde benimdir.
Bu işin alaylısı olmaktan gurur duydum, hiç gocunmadım.
Niye gocunayım ki?
Kimden utanayım?
Bu mesleği ayaklar altına alan koca koca gazeteci abilerden mi, yoksa yıllardır bu meslekte olduğu halde bir arpa boyu yol alamamış olanlardan mı?
Bulunduğumuz noktaya gelişimizi hazmedemeyenlerin aşağılık sözlerine hiç kulak asmadım, asmıyorum da...
Kocaeli’nin en çok okunan haber sitesi olmak, her kesimden saygı görmek bana yetiyor da artıyor bile.
Bunun ne demek olduğunu yaşamayanlar bilmez.
O yüzden sloganım hiç değişmez, “İnsan ektik, sevgi biçiyoruz”…
****
Mesela ben gazeteciler cemiyeti üyesi bile değilim.
Olmayı hiç aklımdan dahi geçirmedim, onlar da olmam için bayılmadılar.
Fakat illa olayım diye onların arasına girmek için kılıktan kılığa girmedim.
Zira biliyorum ki oradaki sistem bana uymaz.
Ben girdiğim yerde ses çıkartırım, dikleşirim, çatışmaya girerim.
Sorgularım. Hem de o an sorgularım. Yapılan her şeye evet demem.
Dersem de sonuna kadar arkasında dururum.
Yani kendini çok ilkeli zanneden gazeteciler gibi davranmam.
Neysem oyumdur.
****
Çok güzel salağa yatarım, çok güzel insan çözümlerim.
Onlar bir adım atmaya korkarken, ben on adım ilerisinin planlamasını yaparım.
On adım sonrasında beni zorlu bir süreç beklediğini görsem dahi yapacağımdan geri durmam!
En kötü kararın kararsızlıktan daha iyi olduğuna, cesaretin bittiği yerde esaretin başladığına inanırım.
Bu benim meslek bilgimden falan kaynaklı değil! O yol çok uzun bir yol.
Bahsettiğim, tamamen kişisel özelliğimle ilgili bir şey.
Belki de beni ben yapan da bu özelliklerimdir.
Asla kendimi beğenmişlik yapmayı sevmem.
Ama işimle ilgili ukalalık yapmam gerekiyorsa onu da yaparım.
****
Bugün bu mesleğin mekteplisi olan birçok arkadaşıma ekmek kapısı aralamışsam ne mutlu bana.
5. yılını yaşayan GAZETE BARIŞ’tan o kadar çok arkadaşımız geldi geçti ki, hepsi nev-i şahsına münhasır arkadaşlardı.
Küçük istisnalar dışında hiçbiri yediği kaba pislemedi (!)
Bizden ayrıldıktan sonra bulunduğu kabın şeklini almadı (!)
Hepsinden Allah razı olsun, yolları aydınlık olsun.
İleride yüz yüze bakabilecek saygıyı bırakmak, adamlık ister.
O adamlığı bulmak kolay olmasa da buna da şükür diyoruz.
****
Son olarak şunu eklemeden geçemeyeceğim.
Bu meslekte hepimiz aynı gemideyiz.
Geminin ne tarafında yer aldığınızın bir önemi yok!
Batarsakta beraber çıkarsakta beraber…
Ha, üç gün önce ha beş gün sonra.
O yüzden çok dikkatli olmakta fayda var.
Bunu bizlere empoze edecek, birliği sağlayacak bir gazeteciler cemiyeti yok arkamızda.
Biz kendi yolumuzu kendimiz bulacağız.
Cemiyet dediğin şey, iktidarın arka bahçesi olmaktan çıkıp, belediye iştiraki olmuş çıkmış.
Dolayısıyla oradaki kavga senin-benim menfaatime yapılmıyor!
Bir gün o da olur inşallah…!
****
Ayağımın tozuyla içimden geçenleri yüzeysel biçimde paylaşmak istedim.
Yarın şu şarbon haberleri nedeniyle bize göndermede bulunanlara gerekli cevabı vereceğim.
Ama yanlış anlaşılmasın!
Asla onlar gibi nankörlük etmeyeceğim ve de çamurlaşmayacağım zira aynı gemide olduğumuz gerçeği var.
Hepimiz bu işten ekmek yiyoruz.
Yarın buralar olmasa belki de dımdızlak ortadasın.
O yüzden seni tutan ipe iyi sarıl. Yapabileceğin başka bir şey, gidebileceğin başka kapı yok maalesef.
Yarın yaşananlara katkı olsun diye olayla ilgili kendi düşüncelerimi paylaşacağım.
Yoksa kimse beni kendi seviyesine çekmeyi başardım falan zannetmesin!
Allah herkese kalbindekini versin.