Kocaeli’de gazetecilik faaliyeti

Değerli Kocaeli Barış Gazetesi okuyucuları,

Bildiğiniz üzere aylardır sizlere, Türkiye ve dünya gündeminde yaşanan gelişmeleri, kendi bakış açılarımla harmanlayarak ulaştırıyorum. Bunun dışında özgün ve özel haberlerle de gazetemize katkı sunmaya çalışıyorum. İlk köşe yazımda kendimi tanıtma fırsatım olmamıştı. Köşe yazarları genellikle ilk yazılarında kendilerini tanıtarak başlar, ancak ben ilk yazımda toplumsal bir soruna değinmiştim. Kısaca kendimi sizlere tanıtmam gerekirse; Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde Gazetecilik ve Medya Çalışmaları alanında doktora eğitimimi sürdüren ve aynı birimde uzun yıllar asistanlık yapmış bir akademisyen adayıyım. İletişim bilimleri alanında birçok ulusal ve uluslararası yayına sahip biriyim. Ayrıca, Kocaeli’de gazetecilik faaliyetlerini yürüten birçok kurumda mezun öğrencilerim bulunmakta.

Bunları şu yüzden sizlere anlattım: Gazetecilik mesleği, ne yazık ki ulusal ve yerel alanlarda gittikçe zorlaşan, çeşitli yasalarla eleştirel sesin kısılmaya çalışıldığı bir meslek haline geldi. Ancak biz, öğrencilerimize mesleki etik kurallara sıkı sıkıya bağlı kalmalarını ve meslek onurlarını lekeleyen her türlü işten kaçınmalarını öğretiyoruz. Üniversite kürsülerinde bunları anlatırken “Poliyanacılık” yapmıyoruz tabii ki, haberin ticari bir yapısının olduğunu ve haberden para kazanmak için çeşitli stratejiler geliştirilmesi gerektiğinin de gayet tabii farkındayız. Türkiye’de haber dediğimiz olgu, pahalı ve zaman açısından gazeteciyi zorlayabilen bir durumdadır.

Kocaeli yerel basınında gazetecilik yapmak, ana akım medyadan bence daha zor. Kocaeli yerel basınında "Fahri muhabirlik" adı altında gazetecilik mesleğini zedeleyen adımların atıldığı, sert rekabetin yaşandığı bir ortamda ‘gazetecilik mesleği’ ilerletilmeye çalışılıyor. Kocaeli’deki medya sahiplik yapısının birbirleriyle olan rekabet boyutlarını burada tartışmayacağım. Ancak asıl değinmek istediğim konu, Kocaeli yerel basınında çalışan basın emekçilerinin birbirlerine olan mesleki saygısıdır. Kocaeli’de habere ulaşmanın zorlu koşullarının hepimiz farkındayız. Yerel muhabirler olarak iç içe çalıştığımız bu ortamda, birbirimizin mesleğine verdiğimiz değerin her şeyden daha kıymetli olduğunu düşünüyorum.

Bu nedenle kopya haberler yapmaya, meslektaşımızın emeğini yok saymaya artık son verelim. Özellikle bir meslektaşımızın özel haberlerini veya haber içeriğinde kullandığı özel fotoğrafları kaynak göstermeden paylaşmayalım. Emek, bu hayatta en yüce değerdir. Birbirimizin emeğine ve gazeteciliğine saygı gösterelim. Bir meslektaşımızın yaptığı özel haberi eğer çalıştığı gazetede kullanacaksa haber girişlerinde, örneğin; "Kocaeli Barış Gazetesi'nden Özgür Can Yolcu’nun haberine göre" şeklinde kaynak gösterilerek verilmesi çok önemlidir. Çalıştığınız gazetenin yayın politikası, basın ilan kurumu şartları gibi gerekçelerle yapılan hataları artık bir kenara bırakalım.

Gazetemizin yazı işleri müdürü Sebahattin Aydın’ın büyük çabalarla yazdığı özel haberler, başka gazetelerde “özel haber” logosu koyularak yayımlanması gazetecilik mesleğini zedeleyen sıkıntılı bir durumdur. Bu durumun hukuki suç boyutunu bir kenara bırakalım, meslektaşlarımızın birbirlerinin emeğine saygı göstermesi gerektiğinin altını tekrar çizmek istiyorum.

Türkiye şartlarında gazetecilik yapmak zor iken, birbirimizin emeğini yok sayarak bu zorluğu daha da artırmayalım.