Köpek!

Sevgi dolu bir bakışa sevgiyle karşılık veren, başını okşasan dahi seni artık hep dost bilen vefalı canlılardır onlar…

Bazen bir arabanın çarpıp, sürücüsünün umursamadan ölüme terk ettiği, bazen zevk için bacaklarının kesildiğini işittiğimiz, bazen “Çocuğum korkuyor” diyerek acımasızca öldürülen, bazen bir görevlinin kafasına kürekle vurarak katlettiği, bazen bir sapığın tecavüzüne uğrayan, bazen ormanlık alanlara terk edilip açlığa itilen Allah’ın dilsiz kullarıdır onlar.

Tüm bu eziyetlere maruz kalırken yine en çok şikayet edilen, en çok istenmeyen, zararlı görülenler de yine onlardır!

***

Evet, son zamanlarda sokak köpekleri, Kocaeli’de, özellikle de İzmit’te yine gündem olmuş durumda…

Bir kesim bu canlara düşman, bir kesim seviyor ama korkuyor, bir kesim ise onların yaşama tutunması için çabalıyor…

Köpeklerle iç içe büyümemiş, onlara karşı sevgi beslememiş insanlara da hayvan sevgisini sonuna kadar yaşayana da diyecek söz yok…

Korkana da hak vermeli, bu canları aşırı sahiplenene de…

Kimi örneklerini görüp, tüm köpeklerin saldırgan olma ihtimalinden korkabilir insan, kendisi için, çocuğu için, eşi için, ailesi için hatta beslediği evcil hayvanı için tedirgin olabilir…

Sürüler halinde dolaşan köpekleri gördüğünde, gece sürekli havlamalarını duyduğunda rahatsız olabilir…

Yakını bir köpek tarafından saldırıya uğradığında, karşılık verme refleksi de gösterebilir…

Saldıran bir insan da olsa hayvan da olsa o refleks her canlıda vardır…

İnsanların önceliği canlarıdır, sevdikleridir…

Şahsen ben köpeklerin sokaklarda olmasından rahatsız değilim…
Ben köpeklerin insanlarla iç içe olmasından rahatsız değilim…
Ben Kocaeli Üniversitesi Umuttepe Kampüsü’nde köpekleri görmekten rahatsız değilim…
Ama rahatsız olanlar var…
Korkanlar var…

İşin içine bir de binde bir de olsa köpek saldırısı girdiğinde bu korkuları, rahatsızlıkları daha da artıyor. Onlara da hak vermek lazım…

Köpeklerin varlığından rahatsız olan, onların öldürülmesini dahi arzulayan canileri bir kenara koyalım, gerçekten korkan, tedirgin olan insanların serzenişlerine hem hayvanseverlerin hem de yerel yönetimlerin artık kulak tıkamaması gerekiyor…

Şu partili, bu partili demeksizin bir araya gelinerek tüm ilçelerde bu soruna çözüm üretmek gerekiyor…

Bu canlara zarar vermeden, onların yaşama hakkını ellerinden almadan bu sorunu çözmek gerekiyor…

Sokaktaki, ormanlardaki bu canlarla ilgili bir orta yol bulmak gerekiyor…

Peki nasıl?

Kısırlaştırma çalışmalarını yoğunlaştırarak...
Siyaseti bir kenara bırakarak…
Köpekleri bölgelerinden alıp, başka ilçelere, ormanlara salmaktan vazgeçerek…
Köpeklerin doğal yaşamını bozmayacak alanlar oluşturarak…
Kurulacak rehabilite merkezlerine vicdanlı, hayvan sevgisi olan insanları yerleştirerek…
Bu merkezleri, hayvansever derneklerin denetimine açarak…

Bir yandan da insanlara hayvan sevgisini aşılayarak…

Hem insanlardaki korkunun yenilmesi hem kısırlaştırma yapılarak üremenin önüne geçilmesi hem bu canların soğuk kış aylarında donarak ölmesinin engellenmesi hem hayvanların aç ve susuz kalmaması için hayvan sever derneklerin, yerel yönetimlerin, valilik ve kaymakamlıkların bir masa etrafında buluşup, bu konuya çözüm bulmuş şehirlerde yapılanları Kocaeli’de de uygulaması gayet mümkün…

Ama öncelikle insanların birbirine saygısı olması gerekiyor…
Bir tarafın köpekleri besleyenlere dahi düşmanlık güdecek kadar vicdansız olmaması, diğer tarafın ise çocuğu saldırıya uğramış bir şahsın serzenişine “Çocuğun suçludur” deyip geçmemesi lazım…

Herkes kendi bildiğini savunursa herkes kendi penceresinden bakarsa olaya ve dilediğinde diretirse bu sorun çözümsüz kalır…

Biri çıkar masum bir canı katleder, biri çıkar bunun için eylem yapar; yasa ise olayı kabahat görür, keser iki kuruş ceza, konu kapanır…

Herkesin kafasına yatan bir çözüm olmaz belki ama bir orta yol her zaman vardır…

Yeter ki istensin…