Özgür Kocaeli’de neler oluyor? Havuz medyası KAYNIYOR..!

AKP’li Haldız ailesi bir süre önce kent gazetesi Özgür Kocaeli’yi satın almıştı. Gazeteye milyonlar ödeyen Haldızlar bütün yapısına müdahale etti. Bir anda havuz medyasına dönen Özgür Kocaeli’de gazetecilikten çok yerel yönetim ve iktidar partisi güzellemesi yapıldı. Öyle zamanlar oldu ki CHP haberlerinin manşet yapılması, HDP haberlerinin gazetede yayınlanması yasaklandı. Gazete patronları, genel yayın yönetmeni İsmet Çiğit’ten habersiz matbaayı basıp gazetenin birinci sayfasını değiştirdi. Yetmedi, Çiğit’in köşe yazısı sansürlendi, internetten kaldırıldı.

TATİL DÖNÜŞÜ ÖĞRENDİ

İsmet Çiğit bunların hiçbirine aldırmadı. Hiçbirine tepki göstermedi. Ta ki 18 yıldır birlikte çalıştığı, gazetenin eski ekibinden kalan 3-5 kişiden biri olan Ayşegül Kalaycı işten çıkarılana kadar. İsmet Çiğit Kıbrıs’ta tatildeyken Ayşegül Kalaycı’nın iş akdi feshedildi. Cemiyet yöneticisi olan Kalaycı’nın işten çıkarılmasında, seçimlere müdahale eden belediye başkan danışmanının parmağı olduğu iddia edildi. İsmet Çiğit, işten çıkarma haberini tatil dönüşü öğrendi. Başında bulunduğu, yönettiği gazetesinde yine kendisinden habersiz olan olmuştu.

HERKES TEK TEK KOVULUYOR

BAKIN ÇİĞİT NE DİYOR…

Yönetime, baba emektarı gazetesini sattığı AKP’li Haldız ailesine tepki gösteremedi. Ancak bu defa köşe yazacak cesareti buldu, yaşadıklarını az da olsa sitemli bir dille dile getirdi ve şunları yazdı; “Bir de değerli okurlar, sık sık size anlattığım gibi, huzurlu değilim. Ben her tatile gittiğimde dönüşümde birkaç arkadaşım ayrılmış oluyor. Bu gazetede çocuk yaşta işe başlayan, adeta elimizde büyüyen, çok sevdiğim ve değer verdiğim Ayşegül Kalaycı için de benim yokluğumda işten çıkarma kararı alınmış. Öğrenince içimden bir şey koptu. Ama bazı şeyleri, bu mesleğin özelliklerini, Ayşegül gibi yetişmiş bir elemanın önemini birilerine anlatamıyorsunuz. Uğraşacak, didinecek, kavga edecek gücü de artık kendimde bulamıyorum. Burada bulunduğum süre içinde elimden gelenin en iyisini yapmak için mücadelemi vereceğim. Ama artık daha ne kadar buralardayız, bunu da emin olun kestiremiyorum. Aslında Ayşegül Kalaycı giderken biz hepimiz, yani gazetedeki eski ekibin son kalıntıları, birlikte eyvallah deyip gitmeliydik. Ama hala insanın içi buna el vermiyor. Elimizde doğup büyüyen bir ÖZGÜR KOCAELİ’yi ilk terk eden kaptan ve tayfalar olmak bize yakışmaz diye düşünüyorum.

“AYRILABİLİRİM” SİNYALİ

Ama birileri çıkıp; “İsmet Çiğit sen ne diyorsun?” diye halimizi sormazsa veya “İsmet Çiğit artık sen de fazla oldun. Hadi çek git” demezse, buradaki varlığımızı daha çok uzun süre devam ettirmekte hayli zorlanabiliriz. Sevgili okurlar, tatilden aslında güzel anılarla döndüm. Eşimle baş başa üç günlük Girne tatili bile bana bir yılın yorgunluğunu unutturdu. Aslında bugün size tatildeki komik anılarla dolu çok gırgır bir yazı yazabilir, okurken gülmenizi sağlayabilirdim. Ama içinde bulunduğumuz şartlarda böyle bir yazı içimden gelmedi. Sizin de içinizi sıktıysam, gerçekten özür dilerim. Yarından itibaren, henüz kestiremediğim bir süre daha buradayım. Umarım yarınki yazımda size Kocaelispor’un maçıyla ilgili güzel yazılar yazabilirim. Kendinize iyi bakın. Bu gazeteye, sizin gazeteniz ÖZGÜR KOCAELİ’ye her koşulda sahip çıkın. Çünkü bu gazete hala bir kent için gerekli ve önemli diye düşünüyorum."

ARTIK ÖZGÜR DEĞİL

Çiğit’in acı itiraflarla dolu bu yazısına henüz bir müdahale olmadı. Yazı hala internet sitesinde duruyor. Çiğit bu yazının ardından dün bir yazı daha kaleme aldı. Vakti zamanında Kocaelispor’u nasıl savunduğunu anlatan İsmet Çiğit o günlerde alabildiğine bağımsız olduğunu vurguladı. Çiğit dünkü yazısında da şu ifadeleri kullandı; “AK Partili dostlara anlattım. Yapmayın dedim. Kendinizi de bu kenti de rezil etmeyin, gelin şu Kocaelispor’a biraz destek verin diye yalvardım. Ama yerel basını da kafaya almışlardı. Kiminin ağzına bir parmak bal çaldılar. Kimine, yeni kurulan Birlikspor’un malzeme alım işini verip, cebine para koydular. Samimiyetle söylüyorum. O günlerde bugünkü gazete yapısı olsa, ben direnebilir miydim, bilmem. Ama ben o dönemlerde alabildiğine bağımsızdım. Her gün yazdım, her gün bağırdım…”

İsmet Çiğit gazeteden ayrılabilecek mi, çalışanlarının birer birer işten çıkarılmasına, “kaptanıyım” dediği gemide söz sahibi olmamasına daha ne kadar dayanabilecek merak konusu.