USTAM’a ne oldu…?

Tam 10 ay önce tanıtımı yapılmıştı.

Bugüne kadar ortaya atılan projelerden en anlamlısı en faydalı olanıydı.

Projenin lansman toplantısını izlediğimde hissettiğim heyecanı “BÜTÜN PROJELERİ UNUTUN” başlığıyla kaleme alıp, USTAM projesinin takipçisi olacağımı söylemiştim.

Çünkü USTAM projesi sıradan, alelade bir proje değildi.

Fazla iddialı, fazla meşakkatli, fazla vizyoner idi.

Acaba gerçekten de bizimkiler bu işin altından kalkabilecek miydi?

Kocaeli’de işsizlik sorununa büyük ölçüde çözüm bulmayı hedefleyen USTAM’ı kısaca hatırlayacak olursak; bu projede yapılacak olan şuydu:

*

Gençlere15 branşta yetenek ölçümleri yapılacak ve bu yetenekleri doğrultusunda gençler iş garantili eğitim alacak.

İş garantili diyorum çünkü sanayiciler hangi alanda ne kadar elemana ihtiyaçları varsa o sayıyı büyükşehre bildirecek.

İhtiyaç doğrultusunda gençler için Kocaeli’nin farklı noktalarında eğitim görmeleri için sınıflar açılacak.

Buradaki usta öğreticilerin masrafları ve tüm giderleri büyükşehir belediyesince karşılanacak.

Gençler eğitime başlamadan önce nerede çalışacağını, fiziki koşulları önceden yerinde görecek, şartlarını bilecek.

Üç aylık eğitim sonunda üniversite onaylı aldıkları belgeyle o işin ehli sayılacak.

Böylece eğitimi yarım kalmış, örgün eğitimin dışına çıkmış, mesleki yeterliliği olmayan, “Ne iş olsa yaparım” diyenler başta olmak üzere,

Eğitimini almış olduğu halde iş bulamayan kim varsa bu proje sayesinde işe yerleşecek.

*

Ne kadar iddialı, öyle değil mi?

Ama iddia ortaya koymak yetmiyor.

Bugün en harika projeyi yapmak o kadar zor değil.

Önemli olan o projenin uygulanabilir olmasıdır.

Biz o gün lansman davetine kongre merkezine gittiğimizde büyülenerek geri geldik ve USTAM projesini hak ettiği ölçüde kamuoyuna duyurduk.

Ama bugün bakıyorum, USTAM’dan ses seda çıkmıyor.

Etrafımda bir tane gencin bu proje vasıtasıyla bırakın işe yerleştiğini; eğitim aldığına dahi tanık olmadım.

Sözüm ona 5 yılda 5 bin gence iş sloganıyla yola çıkmışlardı.

10 ayda kaç genç eğitim aldı, bunlardan kaçı işe yerleşti, hepsi muamma!

*

Sistemin işleyip işlemediğini ölçmek için elime bir fırsat geçti.

USTAM’ın aradığı normlara uygun bir gencimize yardımcı olmak adına projeyi yürüten kişiye yönlendirdim.

O sebeple veya bu sebeple gencimiz projeden yararlanamadı.

Telefondaki ilgileri de zaten maşallah dedirtiyordu.

O günden beridir USTAM ile alakalı takibimi-ilgimi daha da artırdım.

Ama en ufak bir bilgiye ve veriye rastlamadım.

Ustam için oluşturulan internet sitesinden online başvuru yapmak bile olanaksız çünkü öyle bir bölüm yok!

Bırakın başvuruyu, sitede bugüne kadar eğitim alan var mı yok mu, sertifika törenleri vs. gibi hiçbir şeye rastlamadım.

Yapmış olmak için yapmışlar sanki.

Büyükşehir belediyesini arayıp sorsam, “Ustam’daki durum nedir, kaç gence faydanız dokundu” desem,

Eminim fevkalade rakamlarla karşılık verirlerdi.

Zaten sadece rakam veriyorlar.

Atmaya gelince mangalda kül yok.

Ama işin özüne bakıldığında sistemin işlevi konusunda eksiklikler olduğunu anlıyorum.

*

Bazen çok iyi projeler kifayetsiz ve de basiretsiz yöneticilerin elinde heba olup gidebiliyor.

Ustam projesinde de acaba benzer bir durum mu var diye sormadan edemiyorum.

Acaba diyorum, projeyi yürütmekle görevli baştan aşağı kim varsa kendi aralarında top mu çeviriyorlar?

Ustam’dan neden hiç ses seda çıkmıyor?

Bütün gençlerin bu projeden haberi varmış gibi düşünerek, gençlere başka çağrı dahi yapılmadı.

Hangi dönemler hangi branşta sınıfları açılıyor, neden duyuru yapılmıyor?

Neden gençleri bu projeden haberdar etmeye çalışmıyorlar?

Oturup öylece gençler kendiliğinden duyup gelsin diye mi bekliyorlar?

Yahu insanlar daha İŞKUR’a kaydolma zorunluluğunu bile yeni yeni keşfediyorken nerede kaldı Ustam…?

*

Belki ben yanılıyorumdur.

Belki de hakikaten proje tıkır tıkır işliyordur.

Günahlarını almak istemem.

Fakat onlar bir şey demedikleri için biz ne olup bittiğini bilemiyoruz.

Ustam’dan kaç kişi yararlandı, hedeflenen sayıya ulaşılacak mı, bu projenin istihdama katkısı ne, bilen yok!

*

Aslında belediyelerde hiç kimsenin dikkatin çekmeyen, yıllık performans raporları yerine,

Yılı beklemeden proje esaslı olarak dönemsel düzenli performans raporları paylaşılmalı.

Projenin gidişatını kamuoyu da takip edebilmeli.

Bu hem şeffaflık hem de hesap verebilirlik açısından çok daha kıymetli olur.

Ama biz ne yapıyoruz?

Her yıl bitiminde belediye meclis salonlarında faaliyet raporuyla bu işi geçiştiriyoruz.

Ki, o faaliyet raporları çoğu kimseye sıkıcı geldiğinden çok az kişi ilgilidir.

Muhalefet derseniz, popülizm aramakla meşguldür.

Proje bazlı gidip, iktidarı hesaba çekmek yerine

Herkes kendi şovunun peşindedir.

*

Ustam Projesini beğenen, bunu kamuoyuna en iyi şekilde sunan gazetecilerden biri olarak

Ben de kendimde sorgulama hakkı bulduğumu belirteyim.

Şu Ustam ne durumda, anlatın da bilelim hele…?

Hatta işe yerleşen gençlerle bir organizasyon düzenleyin

Aileleriyle birlikte bizi de o organizasyona davet edin.

*

Bu soruları biz sormazsak muhalefetin soracağı yok!

Yasama-Yürütme-Yargı’dan sonra

Dördüncü güç olan kaleme kuvvet deyip, projenin akıbetini sormuş olalım.

Çünkü sadece bana bile bir sürü genç iş umuduyla geliyor.

Ustam’a duyduğum heyecan da zaten bu sebeptendi.