Günlerdir Posco Assan fabrikasındaki işçilerin sendikal
mücadeleye katılmaları sebebiyle
İşten atılmalarını yazıp çiziyoruz.
Birleşik Metal-İş Sendikası’nda örgütlenen işçiler patronlarının
bam teline bastı.
“Vay siz misiniz sendikaya geçen”… tek tek kapı dışarı
ettiler.
Yanılmıyorsam şu ana kadar seksen civarında işçi, bir
Anayasal hak olan sendika üyeliği sebebiyle
ekmeğinden edildi.
Bunu başka yerde göremezsiniz! Bu bizim ülkemize özgü bir
durum.
Ama sermaye de kendine göre haklı bir bakıma.
Başımızda patronaj sevdalısı bir iktidar var ne
de olsa.
Gerisini koy ver gitsin…!
***
En çokta şu gazetelere işçi arama ilanına takıldım.
Kuralın dışına çıkanı işten at, sonra işçi arıyorum diye
gazetelere ilan ver, oh ne ala memleket!
Böyle yaparak bir taşla iki kuş vuracaklarına eminler
tabi.
Hem gazetelere ilan parası kazandıracaklar, hem de o
gazetelerle çözüm ortağı oldukları için olumsuz haber yapmalarının
önüne geçecekler.
Var mı böyle bir özgürlük..?
Maalesef bizde var. Bunun var olduğunu da en iyi
Posco’nun patronları biliyor çünkü denenmiş bir
yöntemdi.
Zamanında “İzmit Dilovası olmasın” diye bas
bas bağıran ve bu konuda ortak ses çıkaran Kocaeli basınına ne
yaptıkları ortada.
Hatırlayın o dönemleri.
Kocaeli basınının o zaman çok önem verdiği kalemleri Güney
Kore’ye götürülmüş ve her biri döndüklerinde Posco’ya övgüler
dizmişti.
Biri, “Posco buradakilerden daha çevreci” derken diğeri “Posco
Kocaeli Valilik binasından daha temiz. Çevre riski olmadığına ikna
oldum” dedi.
Bir Kore gezisiyle aniden çark eden büyük gazeteciler sayesinde
Kocaeli basınına bakış ortada.
O gün Posco’ya karşı çıkan basını bir yol bulup
(sanırım o yol Ömer Polat’tan geçti) susturan
Posco ile
Bugün işten atılan işçilerin yerine gazeteye ilan veren Posco
aynı zihniyetin ürünü.
Varın gerisini siz düşünün..!
LASTİK İŞÇİLERİ POSCO’YU İBRET ALSIN
Posco’da Birleşik Metal-İş Sendikası’na üye oldukları
gerekçesiyle işten atılan işçileri konuşurken,
Öte yandan sendikalı olmanın büyük keyfini yaşayan
Lastik işçilerinin masaya oturma zamanı
geldi.
Lastik işçisi sendika genel başkanı Abdullah
Karacan’a ne kadar dua etse azdır.
Bence lastik işçileri Posco işçilerinin başına gelenleri ibret
diye okusunlar.
Bakın, bu ülkede sendikalı olmak bile ne kadar zor.
Ama görüldüğü üzere lastik işçileri bu işin nirvanasını
yaşıyor.
Sermaye ile masaya oturan Abdullah Karacan’ın işçisini
masada satmayacağını çok iyi biliyor.
Herkesin gıptayla baktığı fabrikalarda insanca ücret almanın
ayrıcalığını yaşıyor.
Buna itiraz edenin aklından ve vicdanından
şüphe ederim.
Her kim ki Karacan ile ilgili olumsuz düşünüyorsa ya kuyruk
acısı vardır, ya çekememezliği ya da emek
düşmanıdır.
Daha ötesi yok, varsa söyleyin!
Bugün bir işçinin ortalama 7-8 bin lira aldığı bir fabrika
gösterin bana..!
Bunların yanı sıra bir tek sandalyesi olmadan milyonluk
yatırımları olan başka bir sendika daha gösterin!
O yüzden lastik işçisinin yapacağı tel şey, ayaklarını uzatıp
kafası rahat şekilde sonucu beklemek olmalı.
Abdullah Karacan sendika konusunda türünün tek
örneği.
Bunu çürütecek argüman bulursanız onu da dinleriz…