Köprüden önce “SON” çıkış

İstanbul’a her gittiğimde eğer karşıya geçiyorsam gözüme yıldırım gibi çarpan, yerini ezberlediğim ve okumadan asla geçmediğim bu tabelaya ne çok anlam yüklediğimi fark ettim.. niçin “SON” çıkış?

Tıpkı “SON” şans,

“SON” umut,

“SON” söz,

“SON” kez.. gibi mi?

Yani bu bir final - bir bitiş mi?

Depresif bir ruh hali ile yorumlarsam bu sözü; Son çıkışı kaçırdım.. Son şansımı kullandım.. Son umudumu yitirdim.. Son sözümü söyledim ve son kez yaptım.. bir daha dönüşü yok anlayacağınız.. Game Over bir nevi.. Bu bir fırsattı ve kırk yılda bir mi geliyordu ayağıma? Nasıl bastım üstüne bile bile? Niçin dört açmadım gözlerimi? Şimdi kırk yıl daha mı bekleyeceğim yeniden çalması için kapımı? Sordukça sorayım istiyorum.. Eeee peki devamında yaşadığımız hayal kırıklığı.. Duyduğumuz üzüntü, hissettiğimiz öfke.. Bunlarda onlar gibi SON olacak mı??

Zihinsel hesaplaşma yaşamama sebep olan bu tabelaya inat pozitif tarafından bakıyorum uyandırdığı duyguya..

Neden mi?

Çünkü; hiç beklemediğimiz bir anda “şans” kapımızı çalabilir, “umut” etmek için nefes almamız yeterlidir ve söyleyecek “sözlerimiz” asla bitmez.. Birinci bölüm biter, ikinci bölüm başlar, üçüncü bölüm biter, dördüncü bölüm başlar.. Bu böyle devam eder gider.. Her bitiş yeni başlangıçları kucaklar.. Özetle; yine bazı şeyler yaşanacak, bitecek ve tekrar başlayacak..

Yani nefes aldığımız her daim hiç bir şey aslında “SON” olmayacak..

Ardımıza dönüp baktığımızda kaçırdıklarımız için pişmanlıklarımız olacak elbet ancak unutmayalım; pişmanlıklarımız bizi olgunlaştırırken parayla satın alamayacağımız deneyimler de hediye edecek yanında.. Çekinmeden alın sunulanı ve onu zihninizin en güzel yerinde misafir edin.. Göreceksiniz; iz bırakan tüm yansımalarımız umut dolu devam eden yolculuğumuza hiçbir zaman sönmemek üzere ışık tutacak ve bizler her SON’ un bir bitiş değil başlangıç olduğunu bilerek ona hep bir ağızdan HOŞGELDİN diyeceğiz..

Ahhh unuttum köprü mü; çıkışı kaçırdıysan dert etme gidiş ücretsiz ne de olsa, en fazla dönüşte ödersin, manzaranın tadını çıkarmaya bak!

Sevgiyle kalın.. :)