Cezmi Çiçek İnsanlık dersi verdi

Kurban bayramını atlattık, Allah seneye de nasip etsin inşallah.

Dokuz günlük bayram tatili yetti de arttı.

Ciddi anlamda sıkıldım. Bu kadar uzun süreli tatillerin ülkemize fayda getirmediğini düşünüyorum.

Neyse ki uzun bir süre tatil yok!

Şimdi işimize odaklanma zamanı.

Ama kurban bayramı meselesini kapatmadan önce bu bayram yaşadığım kurban kesimi ile alakalı

Gözlemlerimi paylaşmak istiyorum.

****

Daha önce dediğim gibi biz bu bayram Cezmi Çiçek’in sahibi olduğu Vadi Besicilik’teydik.

Normalde kurban kesimine ben gitmem, beyler bu işe daha yatkındır deyip hazır beklerdim.

Ama bu bayram Cezmi beyin önerisiyle orada bulunmaya karar verdim.

“O kadar reklamını yaptın, gel bir yaşa, yakından gör. Yaptığımız reklamda verilen sözler, gösterilen aşamalar gerçekten var mı, ona göre puan ver” dedi.

Haklıydı…

Hangimiz reklamını yaptığımız malın, mülkün, yiyeceğin, hizmetin kalitesini biliyoruz ki?

Adamın reklama ihtiyacı varsa, paraya da kıyıyorsa reklamı havada kapıyoruz.

Çünkü bizim başka gelir kaynağımız yok!

Dolayısıyla işin öbür tarafıyla ilgilenemiyoruz.

Ama Cezmi beyin kendine olan özgüveniyle yaptığı davete icabet etmemek olmazdı.

Hoş, ben Vadi Besicilik’e defalarca gitmiş biriyim.

Fakat kurban kesiminde hiç bulunmamıştım.

Bu kez bana verilen saatte ailece oradaydık.

****

Selimiye köyünde başlayan trafikten Lütfiye köyündeki yoğunluğu hissettik.

Açıkçası yoğunluktan ürküp acaba ben anne köyümüz Selimiye’de kalsam diye düşünmedim değil.

İki arada bir derede düşünürken Lütfiye köyüne vardık.

Misafirler için ayrılan otoparkta hiç zorlanmadan görevlilerin yardımıyla yerimizi aldık.

Sonra kesim yerine geldik.

Adeta stadyuma gelmişiz gibi bize verilen kartlarla turnikeden geçtik.

Hayvanın küpe numarasına göre anonslarla sıramızı bekledik.

Bütün aşamaları yakinen izlemeye çalıştım.

Yüzlerce insanla aynı anda bir ibadeti yerine getirmek çok farklı bir hazdı.

Her kesimde dualar, tekbirler… ne bileyim, farklı bir ambianstı.

Kendimi öyle kaptırmışım ki, bir ara bir baktım et parçalayan, hisse bölüştüren ekibin içindeyim.

Normalde o kadar et kokusuna dayanamam ama asla beni rahatsız etmedi.

Gerçekten bir bayram havası vardı.

****

Her şey çok hijyendi.

Eldivensiz tek bir çalışan görmedim.

Hayvanın kesiminde gösterilen özen ise hepsine bedeldi.

Tek harekette acı çektirmeden kesim yapılıyordu.

Çoğu kimse çoluk çocuk gelmişti.

Bizde çocuklarla gittik.

Onları tribünden alamadım.

Çok etkilendiler.

Sonra misafirler için özel yapılan alana geçtik.

Vadi Besicilik amblemli şemsiyelerin gölgesinde kavurma, pilav, ayran, sınırsız çay ve su ikramından yedik-içtik.

****

Öyle böyle üç saatimiz geçmiş.

Kalabalık eksiliyor gibi görülse de yerine yenileri geliyordu.

Bir ara Cezmi beyi telefonla aradım.

Vadi Besicilik’in ikinci şubesindeymiş.

İkinci çiftlik de hemen bir-iki kilometre ileride.

Meğer o kısımda vakıflar için kesim yapılıyormuş.

Az sonra yanımıza geldi, yorgunluktan ölecek haldeydi ama asla şikayet etmiyordu.

“Ne diyorsun Aysun hanım” diye sordu?

Valla büyük organizasyon diyebildim sadece.

****

Hakikatten de öyleydi.

Hep anlatırdı ama yaşamak bir başka tecrübe oldu.

Bu adam bu işi gerçekten biliyor ve layıkıyla yapıyor.

Daha 100-200 hayvanı kesip vatandaşa dağıtmayı beceremeyen belediyeler bence Cezmi Çiçek’ten ders alsınlar.

Tam 1200 hayvanı sorunsuzca hisse sahiplerine ulaştırarak üstüne dua almak az iş değildi.

Bu iş komplike bir iş, emek ister, beceri ister, biraz da masraf ister.

Dile kolay-kesim boyunca tam 300 görevli adamla işe soyundu.

****

Cezmi bey en ufak bir detayı atlamamış.

Kasalara konulan ve forkliftlerle vatandaşın aracına kadar getirilen etlerde nasıl oluyor da tek bir damla kan olmuyor, bu bile ayrı meziyet konusu.

Kanla irtibatını kesen etin lezzetini sanırım anlatmaya gerek yok.

Her şey çok ama çok güzeldi.

Reklamını yaptığımıza değdiğini görmek ise hepsinden güzeldi.

Vadi Besicilik sitesine girişlerde en fazla izlenme oranına sahip olan Kocaeli Barış Gazetesi olarak ben de haklı bir gurur yaşadım.

Bunu ben değil, Cezmi beyin işine titizliğinden kaynaklı olarak aldığı raporlar söylüyor.

****

Değerli okurlar; bir işte iddialı olmak için ilk önce dürüst olacaksınız.

Vatandaşı sömürü aracı olarak görmeyeceksiniz.

En önemlisi de vaat ettiğinizle yaptığınız arasında tutarlılık olacak.

Ben Cezmi beyi uzun yıllardır tanırım.

Daha bir güne bir gün, yanlış bir işini görmedim.

Dümdüz adamdır, kafasının arkasında bir şey yoktur.

Onun hakkında atıp tutanlar da çok oldu.

Kıvrak zekası ve atılımcı ruhu birilerini rahatsız etmiş olabilir.

Ama bana göre ilimize Malatya’dan gelerek katma değer sağlayan bu iş adamının yaptığını, bırakın belediyeleri; Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı bile örnek almalı.

****

Sadece o mu?

Yakın zaman içerisinde faaliyete geçecek olan kız öğrenci yurdu da çok iddialı geliyor.

Yuvacık’ta kurulacak olan organik Pazar konseptindeki mağaza da…

Bence bu başarının bir başka sebebi daha var.

Evet, çok çalışmak, vizyon sahibi olmak önemli.

Ancak bir de işin ulvi kısmı var.

Cezmi Çiçek denilen adam, kalbinin ekmeğini yiyor.

Belki bana kızacak ama söylemeden edemeyeceğim.

Bu adam her Ramazan ayında 30 gün boyunca Arakan’daki yüzlerce Müslümana iftar veriyor.

Fotoğraflarını, videolarını izledim.

Tek birini bile vermedi ki haber yaparım diye!

Oradaki insanların Vadi Besicilik çadırı altında Cezmi Çiçek adını anarak dualar edişi ömre bedeldi.

Çok etkilendim. Bu dediğim yeni bir şey değil. Her yıl böyleymiş.

Onu da aile sohbetimizde öğrenme şansım oldu.

Yoksa asla paylaşmaya niyeti yoktu.

Yani ibadetin gizlisi makbuldür, bir elin verdiğini öteki el bilmeyecek sözü tam da Cezmi Çiçek gibiler için söylenmiş.

Şimdiki sözde Müslüman kardeşlerimize bakıyorum da, hayır yaptıkları kişiyle neredeyse selfie çekilecek konumdalar.

Çünkü onlarınki bir amaca hizmet ediyor.

****

Sözün özü; bu bayram kurban vazifemizi yerine getirirken üstüne bir de insanlık dersi aldık.

Çünkü bu memlekette insanca muamele görmek artık lüks bir hal aldı.

Teşekkürler Cezmi Çiçek…

Allah sana kalbindekini vermeye devam etsin.