Kocaeli’nin siyaseten nasibi kapandı

Kocaeli, AKP hükümetlerinin ilk yıllarında önemli aktörlerin olduğu bir şehirdi.

Her dönem bir bakanı olurdu.

Kocaeli kontenjanı diye bir şey vardı.

Ancak AKP Genel Merkezi’nde Kocaeli’nin etkisi yıllar geçtikçe azaldı.

Her kabine döneminde acaba Kocaeli’den kim bakan olacak diye beklerdik.

Şimdiki kabine yenilenmelerinde öyle bir beklenti içine girilmiyor ya da tahmin yapılmıyor.

Sadece kendisine bakanlığı yakıştıran isimler var.

“Ben bakan olabilirim” diyerek yakın çevrelerinde bir beklenti oluşturuyorlar.

Kabine değişikliği açıklanınca yelkenleri iniyor.

***

Mesela son olarak sağlık bakanı değişikliğinde AKP Kocaeli Milletvekili Sadettin Hülagü’nün bakan olacağı konuşuldu.

Bu görevi Sadettin Hoca, ta rektörken de bekliyordu.

Bunu biz nereden biliyoruz?

Çünkü konuşuluyordu.

Kaynağı ne?

Kamuoyu olarak biz değilsek konunun aktörü kaynak olabilir.

Ama olmadı.

Mesela ben AKP Kocaeli Milletvekili Veysel Tipioğlu’nun da bakan olmak istediğini düşünenlerdenim.

Sadettin Hoca ile de araları çok iyi.

Bazen yürüyüş yaparlarken görüyorum.

İki arkadaşın bakanlık hedefini eleştirdiğimden değil, bilakis siyaset demek hedefinin olması demek.

Gayet doğal ki yeterli olduklarını düşündükleri alanda üst bir görev beklerler.

Ancak Kocaeli’nin nasibi kapalı arkadaşlar.

***

Diğer yandan Kocaeli Valisi olarak görev yapan ve bugünkü Resmi Gazete’de yayımlanan kararla Malatya Valiliği’ne atanan Seddar Yavuz’un da bakanlık beklentisinin olduğunu düşünüyordum.

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ile arasındaki hakaret davası falan da Yavuz’un popülaritesini arttırmıştı.

Göz önünde bir vali olarak belki İçişleri Bakanlığı yakıştırmaları yapılıyordu.

Ancak sayın Vali’nin Kocaeli’den yolu geçti.

Nasip meselesi.

Bu ara bizim şehrin nasibi kapalı artık başka şehirlerden bereket olsun.

Kocaeli’deki AKP’liler bu nasip kapalılığını dert ediyor mu bilmiyorum.

Ben de dert ettiğimden yazmıyorum zaten.

Bir durum tespiti olarak bakabiliriz.

GÜNE BİR AFORİZMA

Çizik bir elmas, çizik olmayan bir çakıl taşından daha iyidir. Konfüçyüs