Kelebek

Esra Okutan’ın yazdığı ve Zeynep Özatalay’ın resimlediği bir kitap elimizde. Sarıgaga Yayıncılık tarafından basımı yapılan kitap aslında tanıdık bir konu üzerinden kuruluyor. Bir çocuğun kelebek ile olan bağlantısı üzerinden bağlılık ve bağımlılık konusuna yaklaşılıyor. Yazar bunu bilinçli olarak yapmasa da bu tarz kitaplarda bir şeye sahip olma ve dolayısıyla bağımlı kılma isteği ile, onu özgür bırakma ve sahip olmadan da sevme, sevebilme duygusunu alıyorum bu kitaplardan. Elimdekinde de benzer şeyler çağrışım yaptı yetişkin okur olarak bende.

Odasında bulduğu kelebeği çok seven ve onu odasına bir çeşit hapseden küçük bir çocuk bir gün okuldan döndüğünde onu bulamıyor ve üzülüyor. Sonrasında uzun süre o kelebeğin geri döneceğini bekliyor ama isteği yerine gelmiyor. Bir gün yolları yine kesişen ikiliden bu sefer çocuk olgunlaşmış haliyle yorumluyor yeni durumlarını. Kelebeğin özgür oldukça mutlu ve güzel olduğunu kavrıyor. İronik olarak bir aslanın ağzından çıkan kelebek ise süzülerek gidiyor gökyüzüne. Rengarenk kelebeği gören çocuk çok heyecanlanıyor. Gözleri iri iri resmedilen çocuk oldukça sevimli ve tepkileri oldukça yakın çocuk dünyasına.

Çizer ve yazarın resim ve metin dengesini iyi kurmaları ayrı bir tad bırakıyor okur olarak bende. Bence bu kitabı okurken, dünyanın tüm olumsuzluğundan yanınızdaki en minik okurla kısacık bir süre de olsa uzaklaşmak yetişkin okur olarak sizlere de iyi gelecek. İster resimlere benim gibi dönüp dönüp bakın, isterseniz de yanınızdaki minik dinleyicinin sorularına yanıt verin. Çünkü çocuğa kitap okumanın bir keyfi de ondan gelen sorular ve o sorularla sizinle sohbete geçmesi. Aile içi iletişimin belki de en güzel hallerinden biri yani bir başka deyişle. Bu yüzden uyku öncesi, tüm ailenin bir kitap etrafında toplanması, toplanabilmesi bana çok kıymetli ve güzel geliyor.