AFERİN…
Seçimlerin ardından milletvekilleri, Cumhurbaşkanı, Bakanlar yemin ederek göreve başladılar. Seçim sonuçlarına saygı duymak ve seçilenlere görevlerinde...
Seçimlerin ardından milletvekilleri, Cumhurbaşkanı, Bakanlar yemin ederek göreve başladılar. Seçim sonuçlarına saygı duymak ve seçilenlere görevlerinde başarılar dileyerek, önümüzdeki beş yıllık sürecin milletimize, devletimize hayırlı olmasını istemek, hepimizin beklentisini karşılayacak bir yönetim anlayışı beklemek durumundayız.
Aksi benim gibi milliyetçi, vatansever bir insan için mümkün değildir.
Kim seçilirse seçilsin işinin çok zor olduğu bir tablo kendisini beklemektedir. Hemen kolları sıvayıp yığılmış sorunların çözümüne yönelmek gerekiyor.
Nitekim yeni kabinenin kurulmasıyla birlikte devir teslim törenlerinde yapılan konuşmalar bizlere uygulanan politikalarla ilgili değişim yaşanacağının sinyallerini verdi.
Adalet Bakanı, İçişleri Bakanı, MSB Bakanı, Dışişleri Bakanı ve en önemlisi Ekonomi Bakanı kritik konumdaki değişen bakanlar oldu.
Yeni kabineyi kendi adıma yapılan değişiklikleri de görünce beğendim. En azından kötü gidişatın altındaki sebeplerin tespitine bakanlardan başlanması ve liyakat açısından kabul gören kişilerin bakan olarak atanması bir şeylerin değişebileceği yönünde gelişme olarak kabul edebilirim.
Sadece kabinede tek kadın bakan olması ve onun da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı olması benim açımdan hayal kırıklığı yarattı. Bu bakanlık için zaten kadın bir bakan atanması en doğrusu olur.
Ancak diğer konularda yetkin, tecrübeli bakanlık görevini başarıyla yürütecek kadınlar yok muydu?
Elbette var ama tercih edilmemiş, en yakın zamanda kabinede daha fazla kadın bakan görmek istiyoruz.
Ne de olsa nüfusun yarısı kadınlardan oluşuyor, temsilde eşitlik istemek hakkımız.
Şimdi başta coşan avro, dolar ve altın ile sıradaki zamlar bizi daha çok yoracağa benziyor. Bunlara bir çözüm gelmediği sürece kimseye “AFERİN” başardılar demek mümkün değil.
Bekleyip göreceğiz…
BAZEN BİR ŞARKI HER ŞEYİ ÖZETLER…
Dün akşam İzmit’ten Gebze’ye dönerken radyoda bir şarkı duydum. Matel Matiz “Aferin” adlı şarkısını içli sesiyle söylüyordu;
Halleniyorsun deryaya Yerin yok bi' damlaya, Anlamıyorsun niye geldi Bu hayvan bu dünyaya
Baktın bana gördün seni Aynalar anlattı her bi' şeyi Kırdın da n'oldu karanfili Tanrıyı üzdün lan aferin,
Bak manzaraya oku kendini Kavgalar anlattı her bi' şeyi Paryaya çektin azarları Karmayı bozdun sana aferin
Gel söndürelim, o yüreğin yanıyorsa Ben ne bileyim Aşksa ölüm, tadı bu mu?
Gençliğimi bir acı yelin muştası vurdu Ben ne bileyim Yaşamanın tadı bu mu?
Dinlerken son zamanlarda içimden geçenlerin akıp gittiği melodisi de güzel bu şarkıya bayıldım.
Sanki arada kalanların, kalbi kırılanların, umduğunu bulamayanların, kimseye yaranamayanların, gençliği aynı nakaratla tükenenlerin, dünyadaki varlığının sebebini sorgulayanların şarkısıydı…
Siz de yorgun ve kırgınsanız hatta kızgınsanız dinleyin iyi gelecek…