Aksi Kuş

Julia Donaldson sevdiğim yazarlardan ve daha önce başka kitaplarını okumuştum. Bu sefer Catherine Rayner’ın resimlediği kitapta oldukça tanıdık bir karakteri...

Julia Donaldson sevdiğim yazarlardan ve daha önce başka kitaplarını okumuştum. Bu sefer Catherine Rayner’ın resimlediği kitapta oldukça tanıdık bir karakteri çocuk edebiyatıyla karşımızda canlandırıyor. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları’nın basımını üstlendiği kitabı Türkçe’ye Meltem Aydın çeviriyor. Basit ama hemen hepimizin hayatında olan bir karakter Aksi Kuş. Herkesle sorunu olan, hayata küskün bir kuş var kitapta.

Onunla iletişime geçmek isteyen diğer kuşları kendisinden uzaklaştıran ve kendisini yalnızlaştıran Aksi Kuş, bundan şikayetçi de değil. Herkesin yaşamına dair bir eleştirisi olan ve bunu dillendirmekten da sakınmayan kuşumuzun başı derde girince yine ötelediği kuşların yardımıyla kurtuluyor şanslı kuşumuz. Bundan sonra da, söylemi ve davranışı değişime uğruyor. Çocuk edebiyatında olan kişiler ve özellikle yazarlar solungaçlarını her yerde işlerine dönüştürebiliyor. Julia Donaldson da onlardan biri bence. Aksi Kuş ile ilgili kitabın sonunda bir bilgi yer alıyor ve buna göre Afrika’da yaşayan bu kuşun “go-away” söylemine benzer bir ses çıkardığı aktarılıyor. Bu kuşu gören yazar da kolları sıvıyor tabii. Ortaya bu sevimli kitap çıkıyor ve çizerin resimleriyle de oldukça keyifli bir okumaya bırakıyor okur olarak bizleri. Ama işin aslında bu kuş gruplar halinde yaşayan ve kitapta bahsedildiği gibi kendisini yalnızlaştıran bir kuş da değil. Mesele bu değil elbette; mesele yazarın hayatta edindiği bir şeyi, sanatın ve edebiyatın büyüsüyle okura sunması. Bu güzel bir şey ve arkadaki son bilgiyle de merakı canlı tutan bir yanı var. En azından bende öyle oldu.

Julia Donaldson Güney Afrika gezisinde, Aksi Kuş’u görmüş ve sesini duyunca mutlu olmuş. Sonrasında da sanki mutluluğunu paylaşmak istemiş ve bu kitabı yazmış. Kitabı okurken Aksi Kuş gibi olan insanların varlığı belirdi gözümde. Evet böyleleri çok fazla ve kitabın inceden inceye sezdirdiği gibi yalnızlık ve izole bir yaşam tamamen bizlere göre değil. İnsan toplumsal bir varlık ve endişeleri kadar, sevinçlerini de paylaşınca daha iyi hissediyor. Ya da en azından benim izlenimim bu doğrultuda. Resimli kitap elimizdeki ve sanatla buluşup bize söyleyecekleri var; ya da daha doğrusu bizim ondan alacağımız. Güzel, keyifli ve farklı şekillerde okumalara müsait bir kitap elimdeki. Çocukla, öğrencilerinizle veya sadece kendiniz için alıp okuyabileceklerinizden. Siz de benim gibi çocuk edebiyatını seviyorsanız, bir kitapçıda okuyup “evet bunu alayım, hem çocuklarla okurum, hem de beli herkes üzerine düşünür” diye kendinizle konuşurken, elinizde kitapla çıkabilirsiniz. İyidir yani çocuk edebiyatı ve sohbeti güçlüdür okuruyla.

SON DAKİKA HABERLERİ

Saadet Sevinç Doğan Diğer Yazıları